Yazılmayı bekleyen şiirlerim var aklımda.
Gezerken söylediğim,
Koşarken görmediğim,
Görünce düşündüğüm,
Elveda ile düşürdüğüm, şiirlerim var aklımda.
Kalbim o kadar ağırlaştı ki önce anlamadım.
Yatağın içindeki yaylar böğrümü deldi.
Sonra bir ışık, bir ışık seslendi uzaktan
Uzattım elimi ama nafile, artık çok geç.
Bir boşluğun içinde yüzüyor ayaklarım..
Yanağımda bir sıcaklık, başımda bekliyor
Haydi, koş gel!
ıssız bir yerde göz göze diz dize beş altı bilemedin dokuz on saat susarak konuşalım.
Ne kadar ileri gidebilirsin
Kış gelmiyorken
Ne kadar geride kalabilirsin
Gün dönmüyorken
Öyle ileri gittik ki dönüp baktığımızda yol bitti.
Sen kağıt ol, ben kalem, tut beni.
Gel yanıma beraber yazalım bizi.
Bazen yaz, bazen karala kendini.
Hoşuna gitmezse, baştan yaz bizi.
Bak başladın, seni seviyorum diye.
Seni sevmenin kendi tercihim olmasını isterdim.
Nereden baksan bu iyi bir şey olurdu, değil mi ?
Boş ver söyleme, cevabı sen de kalsın.
Seviyorum demek dilimizde.
Sevmedi demek ki birimizde.
Ölüm gelmiş artık dibimizde.
Aşktan yanacağız ikimizde.
Uçurumdan derindi gözlerin.
Her şey seninle başladı ve bitti.
Geride kalbini bırakıp öyle gitti.
Dertler benimdi, hep inkar etti.
Sevmedi belki ama gülerek gitti.
Göze sürme gibiydi o, simsiyah.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!