Görmeyen gözlerimle
Söylemeyen dilimle
Duymayan kulaklarımla
Baktım sana
Sözlerimi fısıldadım kulağına
Duymadın
Zemheriden geçtim
Soğuk sulardan içtim
Cemreler düşürdüm toprağa
Yarınlara fidanlar diktim
Görmedin,
Duymadın
Kör eden bir köleliğe kulmuşsun
Albenilere vurulmuşsun
Arzularda kavrulmuşsun
Dünyaya kaybolmuşsun
Bilemedin
Bilmedim
Rüzgârın fısıltıları hoştu
Söylemlerin çoğu boştu
Yıldızlar altındaki yeminler
Yalanlara coştu
Duymadın
Duymadım
Köpekler havlarken sadakati
Kediler miyavlarken nezaketi
Atlar kişnerken feraseti
Uçakların sesine verdim
Bombalar altında sular içtim
Bir nebze toprakla, otla kahvaltı ettim
Sen yoktun
Ben yoktum
Elimi uzattım boşluğa
Belki tutarlar dostluğa
Boşta kalan ellerim
Sıkıştı koltuk altına
Üşüdüm
Büzüldüm
Sensizliğe
Sessizliğe
14.04.2015 – İzmir El Garip
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 14.4.2015 13:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgi dolu yüreğini kutlarım
mükkemel anlatım tarifsiz bir paylaşım
gönlün şen hayallerin gerçek
yarınların aydınlık ve ilhamın bol olsun
kutlarım şairimi
eller gördüm, akılda bir
fikirde bir ilimde bir
yarlar ve yaranlar gördüm.
Gözlerim; içimdeki ruha pencere
oluverdi, güzel düşündüm
güzel gördüm. Çünkü beşer
zulmederken Kader adalet
ediyordu. Laşe halindeki
bir köpeğin dişlerindeki
beyaz pırıltısı ile güzel
dizilişini seyrettim.
Bana bunu KENETLENMİŞ
YÜREKLER ÖĞRETTİ, Buz gibi
olan enaniyetimi, Kevser gibi
olan Kur'andan süzülmüş
Bir havuza attım ve orada bir
birimizle kaynaşmayı sağladık.
Elimi uzattım boşluğa
Belki tutarlar dostluğa
Boşta kalan ellerim
Yoksa buyurduğunuz gibi
ELLER BOŞTA KALACAKTI.
Tebrik ve teşekkürler.
Kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban...
TÜM YORUMLAR (5)