—aynı yolun yolcusuyduk—
Kaderin o acı, tatlı
O kaçınılmaz ilk cilvesine kapıldık
Bir pardon kelimesinin öncesinde
Dalgınca kalabalıkta çarpıştık
Belki de her şeyin son bulacağı yerde
Biz o an bu hikâyeye başladık
—Ne zaman bu anı hatırlasak
Senle uzaklara dalardık—
Firuze gözlerin o yağmurlu gün gibi
Hala ürkek hala bana tanıdık
Sen abranı kaçırmanın telaşıyla kızgın
Ben ise yüreğim sevdana kapılırcasına
Paramparça ve yanık
— Derken ayağa kalktın
Ve hiç konuşmadan ayrıldık—
(daha seni hiç tanımadan
Nasıl oldu da inceden inceye
Kalbime işlendi ayrılık)
Kayıt Tarihi : 6.1.2010 01:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
FİRUZE YUREĞİ KÖZ..

-Aşk işte
Sevda
Giz
Sır
Sihir
Güldür açar
Kuştur uçar
-Eee?
-E si
Görünmez yara
Öldürmez zehir
Gizli gözyaşı
Ve acı
Ve kahır
-Sonra?
-Elleşme yarama
Sonrayı sorma
Türkü olur dile düşer
Mecnun olur çöle düşer
Ve yürek olgunlaşır pişer
Derviş olup yola düşer
-Ya sonra?
-Cıvıldar
civilder
Çağıldar
Coşar
Deryaya iner nehir
-Yani?
-Yürek yanar
Kanatır kalemi şair
-Sonrası şiir..
Mahmut Nazik 30.12.2009 Mersin
TÜM YORUMLAR (4)