Fırtınaya göz kırpmak oyunu Şiiri - Yoru ...

ama canımın içi..,
görmezler ki nehirler doğdukları yerden, kavuşacakları denizi

Gönülden klutlarım kaleminize yreğinize sağlık
Mesut Özbek

/oynanmadı aslında böyle bir oyun..,
bu bir hasret şiiridir
mesela İstiklal’de kol kola ve hafif sarhoş,
seninle Taksim’e doğru yürümektir./
Bizler yine bu oyunu sürdürmeye zorunluyuz, belki bir gün gerçek olur kimbilir. Tanrı insanlara unutmayı bahşetmiş,sanırım bir gün önce olanları unutmasak yaşama devam edmeyiz.Yine de şükredelim başımızı kaldırınca yıldızları görmek,yağmrdan sonra toprak kokusunu duymak; bol oksijenli ormanlarda yürüyüp denizlerin mavisine şiir yazmak az şey mi?

Tebrikler sayın Çeştepe görüyorum ki beni de oyuna kattınız teşekkürler emeğinize sağlık

Nehirler bilmez kavuşacağı denizi,ama yine de akar biz de sonunu bilmeden yaşarız bile bile katlanırız bazı şeylere,kaleminize sağlık.

Gerçekte oynanmadı belki böyle bir oyun.Ama düşlerden hiç eksik olmadı sanırım.Gençlik heyecanlarından yola çıkıp,düşmanı bile hacimsiz hisseden bir dolu enerji.Sonrası,sanırım geldiğimiz yer.Kutlarım Cevat Bey.Saygılar.

Her şiir yeni bir ufuk, yeni bir cephe. Bazan arkaya baksak da, savaş hep cephe önünde.Fakat her yönde ayrı bir tat, ayrı bir esinti, bazan fırtına.Ancak değişmeyen birşey var; Çeştepe şiirlerine tutsaklık...Biz de bu tutsaklıkta birşeyler diyebildiğimizi sanıp, kelimeleri geveleyip duruyoruz. Burada söz Usta'nın, Yine tebriklerimizle...Enver Özçağlayan

Gerçekten de farklı ve 'Usta' işi şiirleriniz. Bambaşka bir tad, bir letafet, duygu sancıları ve bir başkalık. Biraz gülsuyu, biraz parfüm kokulu, ama hep temiz ve saf duyguların yazıya yansıması.
Kutlar, sağlıklı günler ve esenlikler diler, saygılar sunarım.

Sayın ÇEŞTEPE. O kadar farklı ki şiirleriniz. Herbiri birer öykü tadında ve bundan sonra ne gelecek diye merakla beklenen. Aralardaki o çok veciz sözlerde hayata ait dersler niteliğinde.Şiirin verdiği keyfine ise diyecek çok söz var. Tebrik ediyorum.

Ve selam ve sevgi ve saygılarımla...unuttum kusura bakmayın..

Umut vad ediyordu şiir hem nasıl umut;
Yüreğin ve beynin ara boşluğunda kurulan tezgahta, sergilenen seyrine doyulmayan bir sunu.

Öyle ya ne düşünceye,ne hayallere pranga vurulmaz…hele bu hayaller içinden geçtiğimiz kara günlerde karşımıza çıkıyorsa ;her kes alır o görkemli tezgahtan payına düşeni.
Ben aldım mesela

Teli kopmuş ellerimden gitmiş uçurtmayı gökyüzüne armağan eder gibi..
Günün el değmemiş rüzgarlarını ciğerlere doldurmak gibi..

Güneşli çiçekler topladım..
Utandı çıban ağaçları.

Dört nala koşuşan atların yelelerinden dökülen sevinçleri topladım dilimde türkülerle..

Avuçladı m parıldayan inci tanelerini
Tek düşmanım umutsuzluktu görmezden geldim mesela …

Eğer bu bir satranç oyunu ise ‘’şah’’umuttu..bana göre.
hele hele canımın içi deyişiniz yok mu; bir anda çiçek açtırıyor dizelere.

Değerli usta kalem Cevat Bey..,Eseriniz bir hasret şiiri olsa da;vuslatları yaşattı hayal dünyasında..susmasın kaleminiz..