Sen, fırtınanın ortasında bir deniz feneri,
ben, görkemli ama yaralı bir gemi;
sana çarpa çarpa yolumu buluyorum.
Tutku, denizin dipsiz karanlığı gibi
çekiyor, yutuyor ama aynı zamanda
yaşamın büyük kısmını orada saklıyor.
Zaman, dalgaların gelip gidişi gibi,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta