Mazilerin takati tükenmiş dertlerin azabından.
Ufkun baharı görünmez denizin rıhtımından.
Sarp kıyılar kavrulur rüzgârın uğultusundan.
Bedene sarılan yapraklar düşer dalından.
Gölgelerin oyunu kuşatır, viranelerin penceresini.
Üşüşür hayallerin sinesindeki, karanlığın şerri.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
