Bir söğüt gölgesi gibi… Sessiz ve serin yalnızlık.
Ve en az onunki kadar, soğuğa bezenmiş firak.
Üzerimde bir kot ceket ve ruhumda hazımsızlık.
Baharı, kışa çevirdi, hatırandan tüten leylak.
Bir söğüt gölgesi gibi… Sessiz ve serin yalnızlık.
Sen, ben, hüzün, firkatperest; hep gideriz bir yerlere.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta