Hayat nereden tanıdım ki seni
Sevmiyor hırpalıyorsun seveni
Yaşlı bıkkın; pişman gelir yeni
O kadar zor ve yorucusun yani...
Asırlardır payına düşmüş batının zenginlik ve şahaneler
Doğunun payına düşen ise sefillikler ,zülüm ve viraneler
Bir emekli maaşıyla dünyayı geziyorken Avrupalı turistler
Geçinmek için çalışmak zorunda ailedeki tüm fertler
Yüzyıllarca ezilen savaşlarda ölenler yoksulların çocukları
Herkesin kapıldığı bir rüzgar esiyor
Kadın, erkek çocuk herkes çalışıyor
Ne yapılsa da gene sıkıntı bitmiyor
Biriken harcanamadan ölüm geliyor
Herkesin hayali o sakin sahil kasabası
Kazanılanla alınınca ihtiyaçlar arabası
Sonradan anlamışsın herşeyin
Farklı bir anlamı daha varmış
Zaman geçti ve yıllara yenildin
Kötü günün de kötüsü varmış
Çok uzun yaşamak istemişsin
-doğum günümde kendime.. -
Eylül aynda doğmuşum tam ortasında
Yıllar geçmiş zor bir hayatın potasında
Destek arama boştu yokuş tırmanışında
Gelmeyin bana torpile ve iş yaptırmaya
Olmaz ki İki kilo portakal üç kilo elmaya
Yeter mi ya tayin ve müdürlüğe atamaya
poşette getirir utanmaz önüme koymaya
Yoksul, güçsüz naçar canlıların çalınmışsa yiyeceği
Daha çok mal biriktirmek için karartılmışsa geleceği
Ve arkasından açlığa ölüme direnmemişse bedeni
Duyarsız vicdansızlığı kurtaramayacak insan neslini
Çürüdüğü toprağın üstünde açan renk renk çiçekler
Uçan ruhununa ağlayan yağmurlarla taşan seller
Boynu bükük kalmasın üzülmesin ağlamasın
Başlarımızda çiçeklerden taç olarak hep kalsın
Çile izi vurmasın yüzlerine eline diken batmasın
Kalbimizi tutsun müşfik elleri başımızı okşasın
O Sıcacık kokularınız yuvalardan eksik olmasın
Ab-ı hayat suyu, yüreğin ta içi canın parçasısın
Hızla ilerler zaman
Yaşlanır her insan
Bir anne çocuğunu
Bir nine torununu
Belki ölür görmeden
Karbeyaz kedimizin adıdır Ayaz,
Tüyleri benimkinden daha beyaz.
Bir dişi kedi görse bizi hiç takmaz
Mart ayında çatı baca, bırakmaz
Çaresiz iğdiş edildi en sonunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!