Şafak vaktiydi.
Kağnılar düşmüştü yola.
Gidiyorlardı ağır ağır şose yoldan.
Güneş soğuktu ayrılık vaktinde.
Yıldızlar yas tutuyorlardı köye bakan iki koldan
Ah yosun tutmuş aşklar.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
