yıkılmaayan ve senin aştığın kale
gecenin bittigi noktada hayata bu denli yenik,
bu denli güçsüz bu denli savunmasız
korunaksızken yeni bir gitmekala sıgınamam..
özlenen bir kelebeğin güneşe kaçışı gibi
sığınsam bile sığamam bu derbederlikle
ben gunesimi yureğime gömdüm soluklanam molalarında uğradığım çınaraltım benim..
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta