Bazı ülkelerde adalet, güçlülerin hizmetçisidir ama adı hâlâ ‘hakim’dir.
Adaletin gözü kör değil; sadece rüşvetle kamaşmış.
Yasalar, bazen öyle kalın yazılır ki; içinden sadece zenginler geçebilir.
Erdemli görünmek kolaydır; zor olan, adil olmaktır çünkü adalet seyirlik değildir.
Bir ülkede suçlular özgür, dürüstler temkinliyse; orada yasalar çoktan emekli olmuştur.
Adalet, filozofun duası, politikacının süsü, halkın umududur ve çoğu zaman sadece umuttur.
Hakimlerin adil olduğu bir ülke, filozofların sessiz olduğu tek yerdir.
Bazıları adaleti terazide tartar, bazıları cüzdanında.
Herkes adalet ister, ama sıra kendi çıkarına gelince ‘istisna’ talep eder.
Yasalar, çoğu zaman suçtan çok, suçlunun cebini ölçer.
Bir devlette yalan, gerçeğe göre daha hızlı yargılanıyorsa; orada adaletin atı artık nal toplamaktadır.
Adalet gecikmez; sadece kimi kapılarda biraz daha uzun oturur.
Zenginler suç işlediğinde, yasa kör olur; fakir işlediğinde, yasa görme yetisini geri kazanır.
Bazı mahkemelerde vicdan, tanık olarak bile çağrılmaz.
Adalet, bazen doğruyu aramaz; sadece huzuru kaçırmamaya çalışır.
Filozof
Kayıt Tarihi : 13.10.2025 23:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!