Film sahnesi gibidir hayat
Tam mutlu oldum dersin,
Yönetmenden ses gelir: "Kestik"
Devamı sende... ama sen yoksun,
Boş bir perdeye döner tüm beklentim.
Bir sahneye sığdı bizden kalan,
Sen figürandın belki, ben başrol sandım.
Kamera kayıttaydı kalbimin içinde,
Ama sen finali çoktan yazıp çıktın.
Replikler ezberimde, bakışların eksik,
Işıklar sönmeden söylenmemiş sözler içimde.
Sahnenin tam ortasında tek başıma kaldım,
Sen çekip gittin, alkışsız bir perde gibi.
Yönetmen sustu şimdi, senaryon yok elimde,
Bir film biter gibi bittin içimde.
Sadece fon müziği çalıyor, hüzünle,
Adın geçtikçe titriyor son sahne.
Kurgusu eksik, sonu buruk bu hikâyenin,
Ben mutlu son sanmıştım bizi, sen fragmanmışsın meğer.
Vesafız bir sevgiliydin, ama iz bırakmışsın,
Yokluğunla bile başrolsün bu sinemada hâlâ.
Kayıt Tarihi : 10.5.2025 05:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dünya ona bir mekandır
Bu gerçeği idrak eden
En akıllı bir insandır.
Hayırlı sınavlar olsun inşaallah.
TÜM YORUMLAR (1)