Hayat denen yalana niye doğdum, niçin vardım.
Mazlum olan dururken, arsız, soysuza kondun.
Söylesene bu dünyada sen beni mi unuttun?
Yürek yanar,dil söylenir nafile.
Axx benim kızıl fistan bezenmiş minik dostum.
Varsın incinsin yüreğim
İKara gündür gelir geçer
Ne zindan tutar seni
Ne de kaleler
Sığmaz taşan öfken bendine
Yırtacak kozasını bir gün elbet
Doğacak tomurundan
Acın kadar ağla.
Yaran kadar ah çek.
Benim yaram, haksızlıkla boğuşan yanımdı hep.
Hak neydi, , doğru kimdi.
Güneşim söndü, bırakta ben yanayım.
Herkes kendi eliyle boyar.
Dünyasının rengini.
Ha siyah olmuş, ha gri.
Gökkuşağı çizzende
Varmı başka benzeri.
Gah mecnun gah deliyim, sevdanın hapsindeyim.
Korlaştıkça yandığım, benliğim sende kalmış.
Kelepçede ellerim,prangada ayağım
Bu esir hallerimin sureti sende kalmış.
Hüznümün kaybolduğu, yüreğimin can bulduğu
Karşı dağı duman aldı bürüdü.
Bey ağalar, devranını sürüdü.
İt kuyruğu lokmamıza yürüdü.
Yoksulun halından ne bilsin eller.
Değmesinler kanlı irin yarama
Alaca karanlık dağın ardından doğan
Yeni gelen günle müjdelenensin.
Delibaş karanlığı delipte geçen
Işıktan pervanenin kedisi sensin.
Dertli çoban kavalının yanık türküsü,
Ahhh!
Şu, boyu devrilesi uykular da kâr etmedi,
yorgunluğuna ömrümün.
Koca bir yalancıymış meğer , gözümü örten kipriğim..
Kırgınım savrulan umutlara
Birbirinin peşi sıra kovalayan akrebe yelkovana
Ben sende sen bende saklıyken.
Ben sana sen bana yasaklısın.
Sıradan sözlerle karıştırma meramımı.
Neylersin ki hayatın manası, şekilde ayar.
Oysa dağın başına ayrı çileyle yağar kar.
Geçmiş dediğin
Kimine göre
Uzun soluklu bir tecrübe.
Kimineyse deva tanımayan azılı yara
Hayat dediğin böyle can dostum.
Acı ve mutluluğa hoş geldine duranlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!