Terk edilmiş bir şehrin
Viran olmuş yıkıntısı gibiyim.
Zamansız bir kurşun bulur hedefini.
Damarımda vurulur kanım.
Zahitlerin ikramına tamam etmeyiz.
Aç gezer , yüzümüze kara sürmeyiz.
Can tenden cefayla arşa tırmansa
Hoşluk verdi serime der, minnet ederiz.
Tufan vursun, soysuza el açıp, etek öpeni.
Mutluluk uzaktır kimi insana.
Gün ile ay arası mesafeler sığar sanki araya.
Öylesi sayılı zamanla sınırlı mutluluk.
Bir elin beş parmağını geçmez gibi.
Oturup adam akıllı
toplayıp saysan hani.
Gök yüzünde uçuşan
Serseri bir kuş olsam
Tutup ta Güneşin yüreğine dokunsam.
Kavursa bedenimi.
Ben güneşle yoğrulsam.
Sevgi, şu koca evrenin anahtarıdır.
Emekle beslenen mutluluk toprağında
Umut tohumlarının çiçeğe durmasıdır
En karanlık anında sevgiyi çoğalt içinde.
Umudunu yitirme kaldır eğilen başını
Seviye dair sözcüklerim vardır benim de.
Sana kıyamadığım;
incitir diye,içimde sakladığım.
Korkumdan değil sevginin en güzel adı.
İnan ki, korkudan değil...
Seni kendimden bile sakındığımdır.
Sende kalan bana
Ellerinin pençesine takılmış canım.
Yanlızlığım, mahpus kalmışlığım
Gözlerine yelken açan yürek vurgunum
Gönlünde müebbet dilenen esaretliğim.
Öyle güzel gülüyordun ki.
Sen güldükçe geceyi okşayarak geçen
Gün doğuyordu gözlerimden.
Sen ağlayınca
Kurşini gök misali
Griye dönüyordu göz yaşım.
Cocukça bir sevinçle çırptı ellerini
Dedi ki
Uzamaya başladı baksana saçların baksana.
Dedim ki
Sevmiyorum aynaları
Sevmiyorum Şubat'ı
Adaletsiz hükümlerin.
Yürekten can kopuşların
Özlemlerin kavuşamadığı
Ayrılıkların zamanı.
Düşmanımdan da beter celladım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!