Gözlerinde nefret,
Oturmuş…
Avuçlarında kan,
Gülmeyi unutmuş
Sen... Yaralı çocuk.
Şarapneller arasında
Gözyaşlarında barut kokan
Oynamayı unutmuş
Sen... Bağdatlı,
Sen… Filistinli çocuk,
Baban, annen nerede?
Kim bilir ?
Bir canavarla mı pençeleşmekte ?
Yoksa.. Yoksa..
Gecenin koynundan çıkıp
Sabahın ilk ışıklarıyla
Ecel şerbetini mi içmekte ?
Hani arkadaşların ?
Hani kardeşlerin ?
Ya oyuncakların ?
Dünya nerede...?
Sen... Masum..
Sen... Yaralı..
Sen… Filistinli
Sen… Bağdatlı çocuk.
Garip
Kayıt Tarihi : 5.6.2020 21:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!