"sen gülünce yüreğime bağdaş kurar bir çocuk" demiştin...
senin şiirlerin hep pembe olacak
yine de hiç bırakmamıştın
çiçek çiçek uçup durmayı
hemen hepsinden de yara almıştın
bazen de bir kaç şiir yazacak kadar
sürmüştü bu heyecanların
seni uzaktan izlerken
beni de üzüyordu acılar içinde
kıvrandığını duyumsamak
ne bileyim belki de
şair olmanın getirdiği bir zafiyetti
senin bu huyun
uzaktan uzağa bir köprü kurmuştuk
sadece ikimizin gelip geçtiği
ben kardeş demiştim sana
asla yoktu "u" dönüşü
sonra ne olduysa
sebebi sende saklı bütün köprüler atıldı
altından on yıl kadar ne çok seller aktı
unutmuştum aslında senin varlığını
ve bir zamanlar kardeşim olarak
baş tacı ettiğimi
on yıl ne bir ses ne bir nefes çıkmadı
işin özü bizi tanıştıran " Bekir Sıtkı Erdoğan'dı"
"gurbetten gelmişim yorgunum hancı"
işte böyle "fikrimin yorgun savaşçısı "
uzaksam, seni yok saymışsam boşuna değil, bilirsin boşuna zıtlaşmam
hiç uğruna inatlaşmam
21 Mayıs 2021-haticeak
Kayıt Tarihi : 21.5.2021 21:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!