Fikran Ünal 2 Şiirleri - Şair Fikran Ünal 2

Beni unutma dış kapısında umutların
Umut ettikce açılacak bütün kapıların
Dilemek başka ulaşmak başka
Ses netlesince başlayacak yarınlarım.

Sessizlik kulaklarımda uğuldar yıllardır

Çok erken geldin sevmek bana
Ne anlayacak halim var seni
Ne kosacak takatim pesinden
Herkese gidersin 15 de
Bana niye geldinki 45 den sonra.

Ne bıktırdı beni yaşamdan
Ellerimi birgün olsun sevememişim
Nasıl bir yük taşımışım anlamadım
Yorgunluğum katlanark artmakta
Kaçıp saklandığım kendi çocukluğum
Bir gün bile güzel hatırlamamışım

Ne yana baksam bir yanlızlık
Bir sessizlik tın tın ortalık
Yabancılaşmış düşüncelerim
Boş bomboş bakıyor gözlerim
Sanki kasırgalar esti yüregimde
Üşünecek en soğuk havalarda

Sorma! eskiden cok farkliydı kardeş
Sevmeklerr ne de zor
Gülümsemeler eşsiz lezzetli
Sohbetler sıcacık bir çay içimi

Sorma! hayat yolu zor kardeş

Yaradan var herşeyi ince ince işleyen
Sen gizlesende seni senden iyi bilen
Söyleten var dile dua gönüle söz ekleyen
Sen düşün de bul bu sevgiyi kimdir besleyen

Düşürme dilinden de gönlünden de iyiyi

Vakti geldimi filizlenmenin süheyla
Bana hep su verdin kurumadım bak hala
Üstume koyu renkli giyisiler giydirdin ya
Bir ışık alamadan bekledim güneşten
Sen hep rahat gülüşler peşinde
Ben ümitlerimi yeşertemedim beklemelimiyim daha

Ikibin yirmi yılindayiz
Insanligin sinavini veren insanlar
Açlık görmemis tok toklugu anlamamış
Bir salgından dolayı yiyeceğe koşusan talan eden insanlar
Okumayan düşünmeyen beyinlerini hibe etmiş insanlar
Oysa yaradani anmak kalp ile şükür dil ile

Farkındamısınız bir cok yürekten akıyor damla damla
Biri sevda biri hüzün belki degilerleri hasret ve ayrilik
Biz biriktirip salmışız gökyüzüne adeta
Ve sağnaklara karışan arayışlarda
Birlesip hüzüne destek olur gibi
Gökyüzünden iner bize adeta

Yine yaz diyor unuttun diyor
Gönlünde yanlızlik büyümeden yaz
Saklama diyor anlat diyor
Soruyorum ne yazsam diye
Susuyor o bile bilmiyor