Birşeyin yok yarın iyileşeceksin
Sokakta bağıranları duyma
Onlar arsız buğulu şişe dibinde güç devirmiş
Sana doğru bakan gözler samimi degiller işte biliyorsun
Hani o kalıp olmuş yaşamsal anlamlar beyhude
Her beden kendine çalışan bir makine.
Can bildik can sevdik yollara düştük
Bir ah cekip bazen gülüştük
Son sayfayı görmeden meraka düstük
Yasam uzun bir yoldan ibaret
Çok dua ettik gönüller derdik
Bitmeyen bir kalem istiyorum
Yazacaklarım yarım kalmasın diye
Yasarken yarım kaldi çünkü sevdalarim
Bir baslayacağim yazmaya ki
Çamurlarda oynarken çamur gibi
Çimenlere oturunca izi kalsın istiyorum
Hic karamsar olmayın
Perdeleri çekin sadece
Belli ki dışarıdan gelen
Hasar veriyor bedene
Ve gizle içinde kendini
Kimseler görmeden bak bir de
Kayboldu iste gözde parıltı
Kıyılarda kum eşeleyen böcekler
Sessizligi vurdu karaya yüreğin
Ayın ışıltısı dalgalarda sakin
Git geller dolu bir koca yürekte
Sankiler eğerler peşpeşe gelir
Can karıştı göklerden toprağa
Ve yerden dua sunuldu
Gönüller dolusu
Yeryüzünde yanmak
Ve susamak
Bir derin idrak anlamak için
Miraça ulaşan Muhammed gibi
Yedi kat semadan süzülüp
Gönül içerisinde dolaşmak için
Kalem kalbin ıstırabını ne bilsin
Ruhta manaya kavusmak için
Hayranım rüzgarlara savrulusuna
Bir kuşun kanadinda uçuşuna
Sessizliği bozan yaprak hışırtısina
Bundan güzel doğallık var mıdır
Göz bakarken tozlanır buğulanır
Öyle anlar yaşadım ki
Tekrarı bir daha olamaz
Öyle insanlar tanıdım ki
İçindekiler kifayetsiz
Bir sözü çeker alırsınız da
Düşündükleriniz kirletir
Kapattık kapıları artık
Boş sözlere sahte gözlere
Çıkar menfaat dünyası
Sen iyiysen iyi degil kimse
Sen iyiysen kullanırlar nedense
Toslarsın dost bildiğinduvarlara
-
Fikran Ünal
Tüm YorumlarFikran Ünal Şiirleri aynı isimle farkli iki ben var bu coook öncelere 2008 ait bir hesaptır