Fiilen Kar, Resmen Bir Damlacık Tevazu

Kasabanın...
Mal pazarı tarafından şafak sökümü acı poyraz
İlle de sana ayak uyduracağım diyor..Biliyor ya..!
Aklı azıcık tipiye çavgınım
Biliyor ya, eser yağarım bazan yağmur bile şaşırır
Kopmuş kızılca kıyametleri nasıl kulaçlaya kuşata
Fiilen yeryüzüne göğü seren yüreğimi
Perde perde dokunduğum suya, sabuna, yunarak
Kendi babında her rolü oynayan hayatı yol boyu
Söğütlüce bir dalı salıncak etmiş kargadan sorduğum
Elbetteki hakkıdır.... bu soğukta
Gitsin de
Güneş banyosu mu yapsın herifçi oğlu? Değirmenin bendinde
Eğleniyor işte buzda
Derede bir öksüz sese sığınmış su ile biraz ilerledikçe
İklim ılıntısı ağarmış eksi yedi soğukları gezen
Ayaz kadın, haritası olmayan,
Kabuğunu üstüne çekmiş huzuru dinleyen toprakla
kısa düşen adımlarda
Dalgın düşüncelerinden süzülenleri almış ve yürümüş
Her çırpıntıdan atlas mavisi yazık bir künye
Laf aramızda, kış uykularını dinleyen istemediğin kadar
İzine rastlanan insan yalnızlığı
Sonra aynı hizaya gelince bakışlarımızdaki vakit
Önce kadın güldü
Sonra hiç oralarda olmayan hayali bir çiçek
Dedik ki ' bu dalgın uykulardan galiba
Gönlü bahar olmuş, dalı gül açmış
Kimbilir belki kimin dört yapraklı goncaları uyanacak'
Dedik ve bu kez at sesiyle kişneyen bir fotoroman
Sayfasından kar yağışlı bir sayfa kopardı
Ve lutfunu tazeleyen bir çay sıcaklığı buğ gibiydi
Kuşluğun
insan kalbiyle soluyan nefesi
Hiç üşümedik bile
Hiç....

Seyfi Karaca......Aralık / 09