Ben bir garip bülbül idim kendi hal vü keyfinde
Ân oldu dem vurdu da yolum düştü gülistâna
Ol cânânı gördü gözüm, akıl uçtu yandı özüm
İyd oldu o an gönle, bir ne bakış bedel ömre
Yanılmıştım döndü başım, düştüm ateş-i aşka
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bünyamin kardeşime teveccüh-ü alilerinden ötürü teşekkür ederim.
Şair şiiriyle bizleri gül bahçesine konuk ediyor.Aşk mayhoşlğunu edebiyatımızın ince teşbihleriyle anlatyor. Günümüzde serbest şiirin çoğunlukla tercih edildiği düşünüldüğünde yüzyıllar öncesinden esintiler taşıyan bu şiirin yazılması şairin şiirin temellerinden beslendiğini gösteriyor.Başarılar diliyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta