Ha bugün, ha yarın derken,
Ömür bitti tahmininden erken.
Ne yaptım ben bir ömür boyu derken,
Rastladın 'Keşke' lere sonu beklerken.
'Kimsin?' dedim;
'Bulmacayım' dedin.
'Çözdürür müsün?' dedim;
'Çözebilirsen' dedin.
'Nasıl yaşarsın?' dedim;
'Savaşçıyım' dedin.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Yaşamı, sevgiyi, şiiri paylaşmayınca,
Paylaşamayınca 'o' nunla;
Yaşamın renkleri soluyor sanki,
Ruhum kuruyor.
Keşke,
En büyük yalnızlık;
Kalabalık içinde yalnızlıktır.
'Kendin' olamamak,
Hissettiğin zaman ağlayamamaktır.
Sevdiğini bilememek,
-
Emre Durma
Tüm YorumlarFidan la bizim yüzyılın son romantiklerinden olduğumuzu düşünüyorum!Romantik derken aşkı hala içine yabancı maddeler karıştırmadan ve dünyanın binbir kötü haline gözlerimizi kapayarak,yeniden... yeniden tarif etmekten bahsediyorum.Fidan bütün temiz duyguları ve erdemli kalabilmeyi insanın gözünün iç ...