84 yıllarında, biraz dile düşmüştüm,
Şahsıma ad takılmış, buna da üzülmüştüm…
Aslında bıkmazlardı, uzaylı lâflarımdan,
Uzaylılar hakkında, boş konuşmalarımdan…
Feza Mehmet derlerdi, okul arkadaşlarım,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta