Feyzullah Kara Şiirleri - Şair Feyzullah ...

Kendimle kavgadayım yüreğimde hicran var
Her gece geri sayım yoruldum artık yıllar
Seni saklıyor bir bir benle sabaha kadar
Hasret mi özlem midir gözümdeki damlalar

Sızlıyor sızım sızım içim maziye dalar

Nice sevdalıların aksi düşer denize
Şu taş sokaklar bile aksimizi arardı
Gökkubbe üstümüzden ağlarken ikimize
Bir sonbahar akşamı senle yürümek vardı

Suya hasret gibiyim sana ayrı hasretim

Neden karanlıktır bana bu sokak
Aradığım huzur kimbilir nerde
Sisler gündüzümü sanki yırtarak
Kimse yokmuş gibi bana çöker be

Dağıl artık dağıl yakamı bırak

Seni içtim su gibi hayat denen pınardan
Ne susuzlukmuş ya Rab hala hararetteyim
Ellerimi açmışım belki damlar yukardan
Yıllardır beklemişim yıllarca nöbetteyim

Akmayan bir damla ol şu olukta sadece

Bahar mı bülbülleri dillendiren kendine
Yoksa şu duvarlar mı hasret çeken rengine
Tırmanır teraslara bir parça güneş diye
Teraslarda açarmış gülleriyle sarmaşık
O kimbilir duvarda hangi çentiğe aşık

Sanki gökkubbeye tırmanır gibi
Sürgündür bir dala o ağır aksak
Sarmaşık gövdeye yaslanır gibi
Gövde mi esirdir kendi mi tutsak
Biz de onlar gibi hiç ayrılmasak

Ha bugündü ha yarındı bilmedim
Geçti gitti yıllar böyle boşuna
Mazideki izlerini özledim
Hayallerin binmiş anka kuşuna

Senle taşlı yollar bile düzgündür

Belki bir akşam üstü gözgöze geleceğiz
Sıradan bir sohbette elimiz tutacak mı
Belki yabancı gibi üstünden geçeceğiz
Hadi eller unuttu gözler unutacak mı

Yıllar sonra bir masa birkaç arkadaş belki

Ey sevgili peri ruhum ve beden
Bunca yıl hatrına seni düşlesin
Sen gönlüme girdin girdin de neysen
Bundan sonra da hep bana öylesin

Çalkanan ruhuma gözünle deysen

Ne halde olduğumu sorma.
Bil işte;
Aşkın üç haliyim.
Bazen; aşkının ateşiyle
Buhar olurum,
Bazen;