Feryatlarım pare pare ama duyuramam
Dalından kara toprağa düşen yavrum
Çiğnensede bedenim ruhumdan atamam
Elinden kuru ekmeği kana düşen mahdum
Bilinmeze giderken arkama bakamam
Bu son tebessümümdü bir daha gülemem
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta