Birer birer yükselirken uğultular,
Onlarki dökümanlı yürekleriyle öldüler,
Fermanı yazan parmakların maşası gibi,
Sabahın bu vaktini cehenneme çevirdiler.
Issız bir yerdeydik, dört kişiydik,
Aynı ülküyü yaşar gibi aynı odadaydık,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta