Ferman Karaçam Şiirleri - Şair Ferman Ka ...

Raşit Küçük'e

Elif'in ve Ay'ın hizasındayım
Dilimde dudağımda
Bir doru tay dolaşır

Bir haber yolla
Gecemin yazgısı değişsin

Ucunda kaderim tutuştu
Hasretinin
Gözbebeklerime oturdu

Yol oldu bıldırcınlar
Birikip gerdanında sufinin
Militan seslenişte buharlaştı
Çekik gözlü kızlar

Bir besmele

Erken vuruldu
Kalabalık yalnızlığı
Çocukluğumun
Sabır çatlağı yüzümde
Islandı türkülerimin nağmesi
Gül yağmurundan

Bir şavkın dokunsa bin şafak atsa
bir gözyaşın düşse bin grup batsa
bir parmağın değse bulutlar taşsa
çatlayan toprağımı sulasan n’olur
Gülüşün bir ağsa çiçekler açsa
hüznün bir çağlasa ırmaklar coşsa

düşmanlar bir gün sinsice geldiler
geldiler, geldiler çok...
tankları, uçakları, bombaları
ve kocaman silahları vardı

her şeyimizi yağmaladılar

Bir kurşun gibi eriyor
Kemiklerim
Yerlere boşalıyor
İçleri

Aynalar çılgın, granitler ve kristaller

Tutkulu bir sonbahar
Eylüle yenik düşmüş
Konmuş yapraklarına
Islak ve sert rüzgârlar
Atlı karıncalarda
Sarhoş çocuk yüregim

Uyandığında
uğultusu bitmiş olacak bu tarih depreminin
avuçlarında biriktirdiğin öfkeli hicranı
dökeceksin bir solukta

bilmeyeceksin ki, sen yokken

yoluma düştün
kan kırmızısı karanfil

işte bu yüzden her şey bir anda oldu
feahsenbesen yatağında öldürüldü
kara kız