Feride Bektaş Şiirleri - Şair Feride Bektaş

Elimde ki yastığı buzdolabına itiyor,
Ağzımda sigara, paketi arıyorum,
Aynada kendime “ Bu da kim? ”diye soruyorum.,
Simaları,isimleri,her şeyi,herkesi unutuyorum
Bir SENİ UNUTAMIYORUM! ...

Gözünde ki o nemli yalvarışını,
Sanma görmedim yüreğin yanışını,
Beni kendinden bile sakınışını,
Sanma ki duymadım” gitme”diyişini.

Sandım ki gecem,sabahı hiç görmeyecek,

Beni benden alan bir yer var,
Bilinmezliğin potasına sürükleyip götüren,
Gök alaca bulaca,yer zift karası,har yan sis,
Kıpırdasam patlayacak dimağımda ki mayınlar,

Alçak köstebeklerin kazdığı kör kuyular,

Rüyama girdin yar daha yeni,
Gelmek istedim bırakmadılar.
Taşlara çaldım yarim ben beni,
Varmak istedim bırakmadılar.

Geçmiş zevaldir gelecek ziyan,

Sevenlere ölüm vız geliyor vız,
Yeniden doğarız külümüzden biz.
Ölüm eşiğinden geçtiniz mi siz?
Yeniden doğarız külümüzden biz.

Öğlene dek değil aşk ölene dek,

Feleksiz semah tutmuş dönüyor
Çarkına çomak konmaz sanıyor,
Pervane od’a düşmüş yanıyor
Aşk od’u vuslat imiş ey Felek,

Yârim gitse de gurbet ellere,

Bahtım gün yüzü görmez kapkaradır geceden

Gönülden gönül’e yola erenler,
El bilmez halimi sınarlar beni,
Derdime bir çare bulun erenler,
El bilmez halimi kınarlar beni.

Çektiğim cefalar bahtım gereği,

O öpülesi ellerini;
Bir ömür tutsam haşr'a kadar.
Bal akan şirin dillerine
Kanıp gitsem haşr'e kadar.

Her dem her vakit yar ben seni,

Gönlümü habersiz benden çalası,
Ah çekiyorum ah yellere karşı
Yetmez mi çektiğim gadam alası,
Ah çekiyorum ah yellere karşı

Derdimin dermanı yoktur çaresi,