Ansızın gülümse, alıp götür beni en uzaklara düşünmeden dönüşü.
Hiç yabancı kalmam, her yer bizim her ne zaman görsem o gülüşü.
Şimdi barışma vakti, kim kazandı önemsemeden içimizdeki dövüşü.
Özletme, öldür, varlığımın yakınlığına bağlı yaşaması ve ölüşü
Gece her şeyi tastamam bir yalnızlık sofrası, son durağın güneş doğana değin.
Sesin ismimi seslenen en güzel ahenk, ben kim, ben neyim.
Çok mu şey istedik , yine çok şey mi olduk, şey, şey işte özledim ben biraz.
Göğsüne uzanıp kalbinin sesini dinlemek, hissetmek nefesini bir meleğin.
-
Cesur Dağlı
Tüm YorumlarGüzel bir şiir.. güzel ve içten... duygular ve kelimeler mükemmel bir uyum içinde...nesre yakın olmasına rağmen insanı peşi sıra sürüklüyor mısralar...Tebrik ve teşekkürler....