Ferdi Aydın Şiirleri - Şair Ferdi Aydın

O,yaprak olur,kopar dalından savrulur.
Bu,Kendinden çok sever,sonra unutulur.
Şu,sevecek bişeyler bulur
Sevilmeyecek birinde kahrolur.

Onlar,sevilmeyi sever ama bazı bazı.

Pencereler benden habersiz
aziz ışıltıların içinde aciz ben

Birazdan söner ışıkları
Bir bir sönen umutlar gibi.

Zaman derin bir kese,kim ne desede
neyin varsa hasetsiz onlar senindir.
Yalnız bir yol verilmiş,doğar ve ölür
Niyetini temiz et,bütün yollar senindir

Hiç favori bir sözüm olmadı. Çünkü ben hep sürprizlere oynarım.

Sen, ne yazarsan yaz ne kadar uzun olursa olsun yazdıkların.
Basitçe ve yalnızca seni seviyorum demektir bütün o anlattıkların.

Kör döğüşü bizimkisi
Bakmadan sevmek gibi birşey
Vurduğumuz yerler bile başka
Dans eden biz değiliz yapraklar
Kollarımdaki belkide hep başkalarıydı
Durduğumuz yerler bile başka.

Küçük yalanları temizlemeden dudaklarından,Büyük sözlere başlama sakın

Etrafına baktığında gerçekliğini kaybetmiş,bozulmuş insanlar görüyorsan. O zaman elini cebine sokup harcama yapmanın zamanının geldiğini bilirsin.

Bazıları haddini bilir...
Bazıları haddini aşar...
Bazıları haddini bilmez...
Bazıları haddini bildirir...

Güneşinin batışıyla başlar,,,
Kapanır bütün umutların üzeri hiç bir ışık kaçamaz koyu karanlık bir selden.
Pırıltısı kaybolduğunda derin bakışların ve uzaklara gittiği zaman aklın senden.
Yanıp sönen bir gece lambası olur bir fikir ,ciddileşir aydınlanır, haykırır ve kurtarır kendini gemden.