Ferat Ali Şiirleri - Şair Ferat Ali

Yüz yüzeyiz
Aramızda taşkın bir nehir
Göz gözeyiz
Bir bakışta bin yılın zehri

Bir doğruyu attım göğe,
dönerken kanadı kırılmıştı.
Demek ki herkes biraz karanlık ekliyordu söze.
Işık bile yorulurmuş,

Kadınlar şiirdi
Şiirleri yarım bıraktılar

Çocuklar masaldı
Masalları yarım bıraktılar

Yarın var mı
kapıyı çalan rüzgar,
adımı bilmeden fısıldıyor
kalbim—
bir harabenin bodrumunda atıyor hâlâ.

Meleğini bulan
Cennetini yaşar
Şeytanını bulan
Cehennemini yaşar

Yeloğlu düştü yola, omzunda bir eski kin,
Ne İstanbul sarmaladı, ne İzmir verdi zeytin.
Hatay'da soldu yüreği, sustu içinde ahin.

Yüzün ışıldıyor
Gel geceme
Yıldızım ol
Karanlığıma ışığım ol

Yok başka bir gökyüzü ,
uçuyoruz işte .

Yok başka bir deniz,
yüzüyoruz işte.

İnsanı insanın
Neleri yormuyor ki
Şiiri yoruyor
Hikayesi yoruyor

Bazen parmağa takılan
Bir yüzük
Kalbe giden
Bir yılanda olabilir

Bazen de parmağa takılan