Gövdesinden kopan kalem
Göğe dönük bir yaprak çizdi
Mürekkebi kurumuş zamandan
Rüzgâr bile okuyamadı
Bir taş üstünde
beyaz bir güvercin
gözlerinde sen
ama sen
hiç gelmedin
Elime kan bulaştı
Yüzüme kan bulaştı
Kardeşlerime kan bulaştı
Yurduma kan bulaştı
Bize bulaştırdığınız
bu kanlarda boğulasınız
Çözemedim içlerini…
Sesleri değdi kulağıma,
Ama samimiyetleri hiç dokunmadı canıma.
Yanımda durdular çoğu kez,
Kurt kurdu bulur,
çünkü bilir
yalnızlık nasıl iz bırakır.
Sen de beni bulmalıydın




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!