Anneme verdim kalbimi
Temizlesin diye
Artık nasıl kirletmişsen
Yıka yıka hala temizleyemiyor
Sevdim mi, yanarım hep kırmızına
Olduğum yerde senin için şehir olurum
Rüyalarımda sen var, her şey gözlerinle başlar
Ezelden yazgımızda bir "sen" ve "ben" var
Köprüde yürür adım adım,
Avuçta çiçek, kalpte yangın.
Kıyıda bekler sevdiği sessiz,
Bir bakışla parlar eski iz.
Dünya bir tahta, insanlık piyon,
Karanlığa zar atar kudretli don.
Kömürden kalplerle oynanır oyun,
Umudun rengi silik, yorgun, donuk.
Kör bir düzen — ne vicdan, ne iz,
Yardımı vururlar, suça sessiz.
Çocuk ağlar, susar dünya,
Bir ferman iner kurşunla.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!