Kalbim bir kuş olmuş
Sığınacak bir kafes arıyor
Göğüs kafesin diyorum
Orda ne güzel yaşanılır
Taştan bir kalp buldum
Üzerinde ne bir isim
Ne de bir sızı
Meğer sen gömmüşsün beni — içinden, usulca...
Kanatlarına tahta mandal takmışlar
Bana uçamayasın diye,
Sevdanı bir kafes yaptılar
Ben anahtarını ezberledim diye
Kan yazıya düşüp lekeledi,
Şimdi kalemler suskun biraz.
Kelimeler titrek, yürek delik,
Defterin sayfaları ıslak biraz.
Kan bulaştı aya
Kan bulaştı ramazana
Filistin'de insanlar ölürken
Neyin orucunu tutuyoruz ?
Hiçbir şey yapmamanın orucunu mu tutuyoruz !
Bu kanatlar
Zamanın kalbinden sızan bir rüya gibi
Geceyi delip sana akar
Adını her damlaya fısıldar gibiyim
Filistin'de zulüm bir goncayla açar,
Bir çiçek soldu, kanla boyanır her taç.
Gözyaşları toprağa düşer, sükutla çağlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!