Kulağıma ezandan sonra okunan isimle değil
İsimsiz gömdüler beni
Annemin çağırdığı isimle değil
Aşkımız İstanbul, eski ve büyülü,
Sen Kız Kulesi, ben Galata, hüzünlü.
Yüzyıllardır bakışırız denizle,
Kalbimizde saklı bir masal gizlice.
melekler iniyor yeryüzüne
Seni sordum
Seni bana yazmışlar
Yazıcı melekler
Kalbim bir kuş olmuş
Sığınacak bir kafes arıyor
Göğüs kafesin diyorum
Orda ne güzel yaşanılır
Siyah —
suskunluğundu geceyi örten.
Kırmızı —
sevgimdi tenine sinen.
Taştan bir kalp buldum
Üzerinde ne bir isim
Ne de bir sızı
Meğer sen gömmüşsün beni — içinden, usulca...
Çocuk kalbi bu
Acıyla doldu
Kaldırmıyor artık
Gözlerden taşıyor




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!