Camiden, türbeden, bazen Mekke’den
Pozlar verip barları “tekke” gören,
Haram yiyen, söven, bazen fenomen...
Ne insanlar gördüm diyemedim ben...
Bir an durakladım, dağıldı cümlem…
Evet “insan” uymadı bu cümleye!
Ben onlara “hayvan” bile diyemem
Hayvana haksızlık olmasın diye…
Ezcümle bu haksızlık, Hakk’tan olmaz.
Sonunda vazgeçtim sıfat bulmaktan...
Çünkü hayvan seçicidir, hoşlanmaz
Kendi pisliğinde yetişen ottan…
Pendik/15.10.2018
Kayıt Tarihi : 26.4.2025 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!