Felsefe Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Her şey sonsuzluktan geldi sonsuzluğa gidecek
Hep böyleydi bu ve hep böyle devam edecek

Hiç yoktan zaman âlemi taşlayıverdi
Sürüp giden bu macera başlayıverdi

Karanlıklara inat parlayıp ışıldadı güneş
Bulamadı etrafında dönecek cilveli bir eş

Söktü içinden dünyayı da fırlattı tâ uzağa
Sonsuz karanlıktan ibaret tenha bir boşluğa

Gözden ırak olan gönülden de ırak olurmuş
Güneş yüzlü yârdan dünya gün be gün soğurmuş

Soğumuş donmuş her yanı damla damla erimiş
İçi ateş dışı buzmuş dünya böyle bir yer imiş

Derya deniz göl bulut sis derken sarmalamış karayı
Mavi gezegen öylece sarmış lavla kanayan yarayı

Rüzgâr esmiş boran çıkmış fırtına yıkmış her yanı
Sabırla beklemiş canlı kıpırdanacağı ilk ânı

Derinde yandı ateşler sonra buz kesildi zamanla
Aynı mekânı paylaştı çöken sis tüten dumanla

Büyüyüp de sonra dünya serpildi güzelleşti
Özlediği güneşle uzaktan ve sabırla cebelleşti

Önce balık çırpındı derken çiçek en son böcek
Kim derdi taştan dünyayı rengârenk gözler görecek

Gök serçeye su balığa toprak yılana kucak açtı
Türedi nice bin tür karıştı kendini etrafa saçtı

Sıra dağlar arasında sıra geldi nihayet Âdem’e
Âdemden var oldu insan hükmetti cümle âleme

Her gelen gitmişti fakat insan göz koydu dünyaya
Gerçeğe uyanmak zordu inandı sonsuz rüyaya

Ayağına toprağa değdi kısık gözlerine rüzgâr,
Gözü denize dalınca aklında geldi sonsuzluklar

Bir imkânsızlık düşü o saf gönlünü çaldı
Zalimce feleğin hilesi yarımca aklını aldı

Gökte aradığını nihayet yerde buldu bir zaman
Sinsi hastalıkla kıvranmanın şifasına buldu derman

Dile geldi otla çiçek sözleri kitap yazdırdı
Nice türlü hastalığa mezarını kazdırdı

Suda karada ne varsa kul oldu insana ya nafile
Her şeyle baş edilir başa edilmez nefis ile

İnsanoğlu nankör işte yetmedi bu saltanat ona
Başı hiç şifa bilmedi aklı takıldı kuyruklu sona

Üç günlük misafirken iştahlandı viran hâna
Hükmetmek istedi sonsuz ve sınırsız âna

Sandı ki ölüp gidersem artık alınmam kâle
Oysa bilmez ölümsüzlük fethi imkânsız bir kale

Etekleri tutuşur ölüme eyler bin bir intizar
Misafirliği bitince bekler onu sonsuz mezar

Mezarda zerrelere ayrılıp un ufak olacak
Şahı şah kalırsa sandı sonsuza dek kul kalacak

Her şey sonsuzluktan geldi sonsuzluğa gidecek
Hep böyleydi bu ve hep böyle devam edecek