zaman zamanın içinde
zaman iken sen
karlardan süzülüp
çiçek tarhlarına
kelebek misali
bir eflatun
düştün ortasına
ağlayarak doğdun
isimler düşündüler
en son gelendin
söylemi damla
anlamı feyezan
dediler ki ''Hakan''
nice filiz ahulardan
toplayasın behreni
kucakla eksibe seneyi
kaderinin ana-hat çizgisini
güldür ağlatmadan
kır yaşamın keşkelerini
öyle bir yürü git ki
deveranı olmadan
...................................................................................................................................
_ kelebek
____eflatun kanatlarını
______kuğunun beyaz boynunda bıraktı
____________________resimledi narince
______________________________ unuttu
________________________________unutması bir saniye
__________________________________ bir başka eflatun gülümseyince
...................................................................................................................................
Kayıt Tarihi : 11.3.2004 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
başarılar
TÜM YORUMLAR (3)