Kendimi dile getiremiyorum artık,felç kaldı duygularım
Bir satır bile yazamıyorum artık düşüncem karanlıkta,görmez,duymaz olmuş beni
Ağlamak istedim delicesine, kurumuş pınarlarım
Kendimi şiirlerde,türkülerde arar oldum
Sanki sen varsın gibi konuşurum kendimle bazen
Rüzgar bile güler halime,
Derki kendini duymayıpta tek konuşan kendim sanırdım
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta