Kendimi dile getiremiyorum artık,felç kaldı duygularım
Bir satır bile yazamıyorum artık düşüncem karanlıkta,görmez,duymaz olmuş beni
Ağlamak istedim delicesine, kurumuş pınarlarım
Kendimi şiirlerde,türkülerde arar oldum
Sanki sen varsın gibi konuşurum kendimle bazen
Rüzgar bile güler halime,
Derki kendini duymayıpta tek konuşan kendim sanırdım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta