Bugün hava güneşli,
ama en çok ben parlıyorum.
Çünkü sabah kahveme
bir tutam neşe kattım,
yanına da umutla kızarmış ekmek!
Gizli sevdaydı önce adımız
Çocukça masumca...
Sahilde arkadaşlarımızla
Yürürken serçe parmaklarınızın
Birbirine değmesi kadar heyecanlı
Gözlerimizde ki parlaklığı
Anlatmak isterdim,
ama kelimeler,
suskunluğumun gölgesinde küçüldü.
Ne desem, eksik kalır;
çünkü en derin yara,
sadece sessizlikle kanar.
Dokunmayın mısralara
Dökülsün bir bir içim
İşte bu benim saatim
Şiirim benim sesim
Heyecanım olsun her kelime
Gülüşüm yansısın hece hece
Sordum kaleme nedir bu sürekli
Yalnızlıktan suskunluktan
Sessiz çığlıklardan bahsedişin
Nedir böyle kağıda döktüğün serzenişin
Dertler vurmuş mu kıyıya
Köpük köpük dalgalar eşliğinde
Sabah uyanır uyanmaz gülümsedim,
Kendime değil — kameraya.
Uyandığım gibi değil,
uyandırmak istediğim gibiydim,
biraz ışık, biraz poz,
biraz "kalktım ama çok yoğunum" bakışı.
Saymadım ki hiç geceye süs yıldızları
Gece karanlık olmasa
Yıldızlar nasıl parlardı
Siyah kapattırdı bazen acıları
Bazen gözyaşlarını
Saklardı içinde hüznün çığlıklarını
Bir suskunluk hali
Ve güneşin doğuşunun eşsizliği
Denize yansıyan renginde saklı sanki
Dudaklar mühür
Gözler Ummana kilitli
Sessizliğin sesiyle çalan essiz bir melodi
Hayallerimle varım ben
Huzur kokan bahçelerim
Umutlarımla varım ben
Rengarenk çiçeklerle bezediğim
Ve sözlerimle varım ben
Dilimle değil gözlerimle söylediğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!