Demesinler diye yaşıyoruz hep...
Şarkı söylemek istiyoruz örneğin,
Bağıra bağıra sokaklarda,
Mirildanmaya kalkiyor dudaklarimiz,
Susuyoruz...
Görenler deli demesinler diye.
Diyorsun ki benim doğrum
En doğrusu benim yolum
Senin doğrun, benim doğrum
Yoksa eğer zararı
Onda bulmussan Hak kı
Yoluna turab olurum...
Elimde olsaydı insan olmaktan vazgeçmek, hemen insan olmaktan feragat ederdim.
Bir kuş olurdum mesela.
Dünyam gökyüzü olurdu.
Tek bildiğim renk ise mavi...
Başka hiçbir rengi bilmezdim.
Ölümün siyahını mesela.
Gel,gel diye çağıran yürekten
Zaten hiç gitmemiştir ki giden...
Çağırmak neden?
Farkedecektir ki zaten,
Yüreğine bakmasını bilen...
Ben sana üşüyorum sana
Gel ki ısınsın yüreğim.
O kadar biriktim ki varlığınla
Boğazına dek "sen"lere batacaksın
Bana vardığında...
Hep bu yanilmalar,
Hep, herkesi kendin gibi sanmalar!
Dersini etsen de ezber,
Illaki bozulacak o ezberler...
Kelam kuser, dil susar
Yürekte sadece
Sakın çok yaşa demeyin bana
Mutlu yaşa
Gönlünce yaşa
Doya doya yaşa deyin
Ama çok yaşa demeyin.
Temenni değil,bedduadır bu dua.
O kadar büyük ki gözlerin,
Yedi alem, yedi iklim saklanır.
Bir bakışınla bilirim
Dağ,deniz,ova gezerim.
Bir bakışınla maviye keserim.
O kadar büyük ki gözlerin,
Bahar geldi ya!
Duymuyor musun kafesine sığmayan
Kuş gibi çırpınan kalbimin sesini?
Ve görmüyor musun?
Zemheriye inat, güneş gibi
Gözlerimde doğan seni...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!