Sana 'sus'tum
Ve bir gün susmayı öğrendim.
Öyle bir sustum ki seni,
Belki sonsuza kadar susacağım...
Bulutları gemi yapıp,
Umut denizlerine açılacaktık.
Sırtüstü uzanıp çayırlara,
Gökyüzünü gökkuşağına boyayacaktık,
Griler bir daha yaklaşamayacaktı...
Özgür bırakacaktık dallara takılı kalmış,
Seni bilmem.
ben apaydınlık yarınlarla doluyum.
Umudun adı sen olduğun için dönüyor dünya.
Güneş geleceğin yolları aydınlatmak için doğuyor.
Karanlıklara kafa tutması bundan.
Kışlardan sonra baharın gelmesi
Uçsuz bucaksız bir umman sensizlik...
Ortasında demir atmış bir gemiyim
Yönünü kaybetmiş.
Öylece duruyorum zamanı belirsiz
Bir martıların
Bir denizin dinlediği hikayemizi anlatarak.
Satmışım anasını dünyanın,
İliklerime kadar doluyken seninle,
Dert,tasa,hüzünmüş,
Üç-beş önemsiz kelime.
Varsın,
Üstelik yanımdasın,
Nasıl da hoyrat harcıyoruz hayatı,
Yarınlara kazık çakmışcasına rahat…
Bol keseden tüketirken zamanı,
Unutuyoruz
Kazık attığımızı bu “an”a
Heyhat.
Aşkımız vardı bizim,
Şimdiki zamanın,
Dili geçmiş zaman olmasından önce…
Sen vardın,
Ben vardım
Gerisi umurumuzda değildi
Gözümü sende açtım
İlk göz ağrım,
Çocukluğum,
Diğer yarim,
Merhaba.
Nasıl da başıma vurdu hasretin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!