Fatih Mehmet Yiğit 2 Şiirleri - Şair Fat ...

Müslüman geçinir
Mangalda kül bırakmaz
Sorfasından kuş südü,
Bir de dalkavuk eksik olmaz

Dinden ahkam keser

Yaralarımıza tuz basa basa,
Acıya doyurdular bizi;
Tuz hakkı, ekmek hakkı bilmeyenler...
Sefasını kendileri sürdüler,
Cefasını bize çektirdiler.
Kul hakkı, yetim hakkı yiyenler...

Dışarıda mevsim bahar, İçimizde yangınlar
Acıdan ve hüzünden başka elde ne var?

Aç midelerin gurultusu;
Tokların gözünü korkutur,
Zenginlerin uykularını kaçırır.
Gaflet uykusunda ki toplumu;
En derin uykularından uyandırır,
Kıyama kaldırır...

Kendilerine ballı börek
Vatandaşa kuru ekmek
Var mı öyle Hâk yemek?
Sırtımızdan zengin oldu;
Üç, beş, p*zevenk
Nerede alın teri, nerede emek?

Her Benî Âdeme, Adam deme
Kamil insan olmayınca
Cahille hoş sohbet eyleme
İnsanlıktan nasip almayınca...

(Kurt Baba)

Aldanma, Dünyanın süslü püslü yüzüne
Tamah etme; malına, mülküne, servetine
Balı Ağı'dır, Dostluğu Yağı'dır;
Altın kadehte zehir içirir sevenine...

Fatih Mehmet Yiğit

Çok olunca, akıl fukarası;
Memleketin ne derdi biter?
Ne de tasası...
***
Okuma, Düşünme, Sorgulama
Cehaletinle mutlu yaşa.

Doğruyu söylemek için önce doğruyu bilmek,
Doğruyu bilmek için ise; ilim öğrenmek gerekir.

***

Kaderim buymuş deyip geçme,

İyilik ve kötülük
İç içe geçmiş dünyada
Hakkıyla haksız karışmış
Beyazın içindeki siyah
Siyahın içindeki beyaz
Ne siyah, ne beyaz