Bir insan neresiyle sever?
Aklıyla mı?
Teniyle mi?
Yoksa yüreğiyle mi?
Çıkarını düşünen aklıyla sever
Nefsini düşünen teniyle sever
Aşkın gözü kördür, hemde sağır
Bu yüzden
Sevdiğinden başkasını ne görür, nede tanır
Belki bu yüzden hep kör gözlerle baktım sana
Aşkın beni kör etti, hemde sağır
Senden başka bir şey göremiyorum ve duyamıyorum
Bilgenin yüreğinde her dilek
Anka kuşu gibi gizli gerek
Damla nasıl inci olur denizde:
Sedefler içinde gizlenerek.
*Ömer Hayyam
AŞK VE ŞEHVET ÜZERİNE
Aşk şebnemiyle insanın toprağı gül oldu.
Cihanda yüz fitne ve kargaşa hasıl oldu.
Aşk neşterinin ucunu ruh damarına vurunca
Bir damla düştü toprağa adı gönül oldu…
Ahi Evren
Mecnuna Leylayı sevdiren gözleridir
Leyla'ya Mecnunu sevdiren de sözleridir
Ne o ceylan gözler aşkı anlayabildi
Ne o eşsiz sözler aşkı anlatabildi
Aşk ne göklere sığdı nede yerlere
Onu kimse tanımadı, kimse anlamadı
Aslımız Kurttur bizim
Yaygımız Yurttur bizim...
Kurt Baba
Türk'ün Atası Türk olur
Askerleri Kurt olur
Bastığı yerler Yurt olur
Sevenleri mert,
Düşmanları namert olur...
Üçbeş keş, üçbeş kalleş
Pusu kurmuş canevine
Leş yiyen Akbabalar
Üşüşmüş yüreğine
Kirli işler kokuyor
Bu keşmekeş çöplükte
Atlar, Rüzgar kanatlılar
Soluk soluğa koşarlar
Kan, ter içinde...
Çatlasa da yorulmazlar
Gündüz gece...
Umudu, taşırlar
AVAZ
Tanrı Kut'uyla tahta oturan
Türk Bilge Kağan haykırdı:
Türk, Oğuz Begleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!