Her güne bir gül,
her güle bir aşk,
her aşka da bir hüsran sakladım.
Delilik dedikleri budur ya işte...
Bundan böyle kalpgözümü,
aşka da sevgiye de yasakladım.
Seninle aynı evi paylaşmaktı dileğim,
olmadı, olmadı, olmadı işte.
Evlensek ne güzel olurdu bebeğim.
Sen yenge olurdun, ben de enişte.
Bir isim vermişmiydik onaltılara?
Yeni bir ay, yeni bir onaltı.
Onaltıydı ömrün yeni doğuşu,
yeni bahtı.
Sanki iki günde bir geliyor gibi,
bir sonraki aydaki onaltı.
İlk hangi rengi öğrendim ben? Sonra hangi renkleri öğrendim de gözlerini, dudaklarını görmeden siyahı sever oldum?
Ne kadar da güzel bir sözmüşsün sen.
Allah'ım,
nasıl oldu da farkedemedim
bunca sene ben seni?
Bu duygunun başka bi tarifi yokmuş,
başka hiç bir söz bu duyguyu
Yıldızlarla denizin aşkının meyvesiyim,
yakamozum ben.
Gecelere aşık,
yıldızlarla,
denizlerle karışık bir yakamoz...
Kimi zaman iki aşığı kenetlerim yaratırım mutluluğun resmini,
Yalnız olmalıyım ben şiir yazarken...
Ne bir kuş kanat çırpmalı,
ne de güneş gelmeli yanıma.
Öyle bir kilitlemeliyim ki kendimi odama,
diğer odalar bile evde olduğumu bilmemeli.
Küfretmeliyim sonra,
Her yeni sevda yandın yerine çevirdi yüreğimi,
her ayrılıkta afet enkazına döndü kalbim.
Her yeni aşkı yazdım camımın buğusuna,
Ama hepsi de yok oldu güneşin doğuşuyla.
Şimdi senin de adın yazıyor camımda.
Şu an kaybolmayacak gibi duruyorsun ya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!