Sensizlikten hastaneye yatırdılar beni.
Geçmiş olsunlarla şükürlerin,
Hep el ele tutuştuğu bir yer burası.
En kötüleri ise çaresiz olanlar.
Aynı benim olduğum gibi.
Sensizlikten hastaneye yatırdılar beni.
Melekler, yüreğime bir ışık kondurdular.
Sakla onu dediler.
Gözyaşı akıt, büyüt onu dediler.
Onunla konuş, dertleş dediler.
Emek ver, kendini ver dediler.
Mutlu et, sev onu dediler.
Seni bir an görebilmek için geceleri dualar ederken,
Ve bunun mucize olduğunu düşünürken ben,
Sana kavuşmanın adını bir türlü koyamıyorum.
Düşük ihtimallerin bile dört gözle yolunu beklerken,
Ve ihtimallere sımsıkı sarılabilmeyi isterken ben,
İmkansızı arar durur hep, ışığını ister nasipsiz gecelerim..
Gökyüzünü sen sanmıştım ama, görünmedi hayallerim..
Tam da beyaz bulutlara, ellerin sanıp sarılmıştım ki,
Gözyaşlarıma yağmur karıştı, karalar bağladı ümitlerim..
Küsemem ki güneşe, her sabah doğacak umudu gözlerim..
En müthiş sözleri mucizelerde harca şimdi.
En sessiz yürekleri gözlerinde durdur şimdi.
En gerekli olduğun anları engerekler sardı çoktan,
Bu ömür en sonsuz yokluğunu yaşıyor şimdi.
Göremediler, saklanmış sandılar hayallerin.
Oysa herkesin gözünün önündeydin.
Bir türlü bulmadılar, boşuna dert yandılar.
Oysa arasaydılar, kalplerinin önündeydin.
Duyamadılar, tutuldu sandılar dillerin.
Enkaz zannettiğim sensiz geceleri,
Yanımdan ayırmıyorum artık.
Ben yokluğunun değil,
Varlığının altında ezilmiş duruyorum.
Sana ulaşacağım gün,
İşte o zaman benim sonum olacak.
Elem olmayayım da, alem olayım tüm insanlara.
Özlem olmayayım da, eski bayram olayım.
Çorak olmayayım da, bereketli toprak olayım.
Diken olmayayım da, gülleri diken olayım.
Gözyaşı olmayayım da, yağmurun yaşı olayım.
Atık olmayayım da, ekmeğe katık olayım.
Felaket tellalıydı seni beklediğim saatler,
Ve seni ilk bekleyişlerimin üzerinden seneler geçmişti.
Ya seni düşündüğüm duraklardaki o hallerim,
Bilerek , isteyerek, vasıtasız zamanlar bitirilmişti.
Felaket başlarıydı sana ulaşmaya yakın anlar,
İçimden geçen, kalbimdeki hayallere saplandı,
Artık geçmiyor.
Yapıştı kaldı nefesime bu kimsesiz sensizliğim,
Artık yaşatmıyor.
Yorulan sana bakan gözlerim değil, yaşlarımdı,
Artık kurumuyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!