Farzet Ki Şiiri - Gürkan Akan

farzet ki hiç ayrılmadık ne düşman oldu bana martılar ne de adını ezberlettim hoyrat esen rüzgara... farzet ki hiç ayrılmadık ne gözlerim ağlamaktan kızardı ne de yüreğimi kanattım... farzet ki hiç ayrılmadık ne kaldırım taşlarında oturup gelmeni bekledim ne de gökyüzüne bakıp seni diledim... farzet ki hiç ayrılmadık son kez değilde, ilk defa sarılıyormuş gibi uzun uzun sarıldık, dudaklarımız seviyorum demelerimizden utandı, ellerimiz ilk kez kavuşuyormuş gibi birbirinden hiç ayrılmadı, farzet ki koca bir yalandan başka bir şey değildi ayrılığımız... farzet ki hiç ayrılmadık ne sen unutmaya yeltendin beni ne de ben başka birine dokuna bildim... farzet ki hiç ayrılmadık ve sende benden başkasını hiç ama hiç sevmedin...