İçimde müsvedde kağıtlarından örme evler biriktirdim
Şiirler bezedim zarlı duvarlarına
Sevgiye yoksul kalmış kalp kapakçıklarımda
Bir tutam umut banmak için
Çırpınıp içime taşan kelimeler serpiştirdim göz çukurlarıma
Ve geceyi ağır bir mahkum gibi omuzladım kirpiklerimde
Sabahı sırnaşık kılan noktaları def ettim
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,