Firakına kalem ağlar, hep ıslanır sayfalar.
Sana her dem ağıt yakar, titreşirken dudaklar.
Sen marazı bi lokmansın, netsin bana ilaçlar.
Kimin yüzünde gül gonca, fakirde keder başlar.
Sinemde nalan kalmadı, gittiğin günden beri.
Her gün hicran, hep eziyet dertten kalmadım geri.
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
