Aradığımız umuttu bulvarların ve betonun arasında
İnsanlarımız vardı çoğu inatçı, bencil kaba ve ukala
Tamda hasret sevgiye, yeşile dağa ve ağrının ateşine
Bense larimalarımdan bir okyanus yapmıştım.
Zindanlarda kalmıştım inşaa ettiğim göklere
Prangalar takmıştım kendime lanetli bir bileklikle
Belki ezgilerle süslemiştik hayatımızı biraz neşe biraz tebessüm
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta