bu kavşakta bitiyor herşey
yeni başlangıçlara çıkıyor sokaklar
uykular geceleri boğazlıyor
uzaklara dalıyor iki çift göz
ve sen uyuma bu gece
bu gece şehrin her sokağı
paralı bir başka fahişe,
yeni yetme binalarla sevişiyor.
hangi bir rüzgarki kendimi bana getirsin?
yada bu şehri kökünden kaldırıp üstüme devirsin?
sokaklar adam peşinde
pezevenkliğinde gecelerin
ve enaz onlar kadar masumdun
bana beni sattığında
yalan yok geceler fahişe
uykuda konuşmalar sadece yalan olan
delirmemek mümkünmü deliler için
akıllar zaten bebek yaşta,
kumdan kale yapıyor bir sahil kenarında
ömür dediğin bir sokak boyu kadar
yaşamam ne kadar yalansa
ölümüm o kadar gayri meşru bilirim
bilmek bile engel değil sokak aralığına
gece, bir lamba altı
esrar çeken ağızlara inat
harç döküyorum içimin binalarına
ve kiraya vermiyorum hiç bir katını
orada sadece ben ve gecelerim oturur
birde gecelerimi peşkeş çeken
hani o eski kulağı kesik
o pezevenk geceler
hiçbir adli tutanağa geçmez bu zina
hiç bir baskına uğramaz nedense
ve bilmem geceler daha kaç gece
sokaklarımı sana pazarlar
ben çıldırayım diye.....
Kayıt Tarihi : 8.11.2005 00:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!