duvardan duvara çarpar gibi arıyor zamanı
çünkü sonsuz bir çengeldir artık
aklı zehirlenmiştir, ölmez
güzeli bilmeyen çehreler gibi kalır
ve ulaşılamaz dalların eğikliğidir artık
ezeli bilmeden ebedi okumak zor
o vakit sonsuzun son olduğu ayyuka çıkmıştır
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta