Ezelden Ebede Şiiri - Mehmet Tevfik Eltas

Ezelin kadar, ebed olmaz deva,
Dilimde Allah, gönlümde masiva...

Yıllarca gezdim; Dünyanın peşine,
Hem Leyla, hem Aslı, hem Şirinine...

Daldım hayaline, ben gölgesine,
Hırs kazanına, kazanç kepçesine...

Sonra göründü de bir gün aynama,
Kimsin sen? Ezel mi, Ebed mi yoksa...

Bebek gönlümü bıraktım uzağa,
Dilimde Allah, gönlümde masiva,
Gönülsüz kalpler Allah'dan uzağa...

Bir ses geliyor şimdi de gaipden,
Allah dilimden, Allah gönlümden...

Düşlersen eğer, gölgesiz bir hayat,
Kendinde ara! Gölgeni sen at...

Olmaz ki hiç ismin Cihanda bayat,
Aşk ile yaşada, aşklara sen bat...

Gaipden duydum varsın sen ey Ezel,
Haykırdı geceden Ebede bir el...

Dilimde Allah, Bir Allah gönlümde,
Yol versin gölgem, gölgesizliğime.